Δεν θα μακρυγορήσω, θα βάλω απλά τις παραμέτρους οι οποίες είναι σημαντικότατο να συζητηθούν στην εντός και εκτός ΑΚΕΛ αριστερά στην Κύπρο. Στην Ελλάδα έχουμε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που σε πολλά ζητήματα θυμίζει έντονα την Κυπριακή εμπειρία και διλήμματα που τέθηκαν όταν το ΑΚΕΛ αποφάσισε να αναλάβει την κυβερνητική εξουσία σε μια αστική δημοκρατία εντός της Ε.Ε.
Μετά από 5 μήνες διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ η κύρια τοποθέτηση της κυβέρνησης είναι πως διαπραγματεύεται σκληρά με τους δανειστές για να γίνει ισομερή κατανομή βαρών της κρίσης, θεωρώντας πως εκπροσωπεί μεταξύ άλλων και την εργατική τάξη. Από την άλλη το ΚΚΕ θεωρεί πως η κυβέρνηση έχει ταυτίσει τα συμφέροντα μερίδας της αστικής τάξης που τον στήριξε για να αναρριχηθεί στην εξουσία (ενός αστικού κράτους, εντός Ε.Ε, μέσα σε περίοδο όξυνσης της καπιταλιστικής κρίσης σε όλα τα επίπεδα), με τα συμφέροντα της κοινωνίας γενικά, στηριζόμενο κυρίως σε μικροαστικά και μεσοαστικά κινήματα και αιτήματα. Τα κείμενα και οι θεωρητικές παρεμβάσεις των δύο κομμάτων είναι στις ιστοσελίδες τους μπορείτε να τις διαβάσετε, δεν θα μας απασχολήσουν εδώ.
Το ζήτημα που τέθηκε με το δημοψήφισμα που ήρθε από τον Αλέξη Τσίπρα και την διαπραγματευτική του ομάδα μετά από 5 μήνες διαπραγματεύσεων πίσω από κλειστές πόρτες (κανείς δεν γνωρίζει εκτός από τα μονοπώλια και τους διαπραγματευτές επ’ ακριβώς τι τίθεται στο τραπέζι) δημιούργησαν περισσότερο σύγχυση στους ήδη συχγυσμένους πολίτες που δεν υιοθετούν πλήρως την γραμμή κανενός. Η κυβέρνηση έφερε το ερώτημα “με τους δανειστές ή όχι” συνεχίζοντας την λογική ότι εκπροσωπεί τους από κάτω. Ενώ από την άλλη, το ΚΚΕ έχει αποσαφηνίσει ότι θεωρεί εντελώς παραπλανητικό το ερώτημα διότι στην ουσία είναι ένα δίλημμα που καλύπτει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι ήδη στο ίδιο μήκος κύματος με τους “θεσμούς” και διαφωνούν σε λεπτομέρειες. Μάλιστα το ΚΚΕ είχε θέσει και συμπληρωματικά ερωτήματα ” ναί ή όχι στα μνημόνια και το ευρώ” που δεν αποδέχτηκε η κυβέρνηση να μπει καν σε ψηφοφορία. Έτσι πέρασε το δημοψήφισμα όπως το έφερε η κυβέρνηση από τους ΣΥΡΙΖΑ, Ανεξάρτητους Έλληνες και Χρυσή Αυγή. Οι συγκεκριμμένες τοποθετήσεις των κομμάτων ξανά είναι στις ιστοσελίδες τους μπορείτε να πάτε να τις διαβάσετε και να τις δείτε.
Αυτό που απασχολεί εμάς στην Κύπρο είναι η τοποθέτηση του Εργατικού Κόμματος του ΑΚΕΛ, διότι μέχρι πρόσφατα προσπαθούσε να κρατήσει μιαν ασφαλή απόσταση και από τους δύο. Ιστορικά συνδεδεμένο με το ΚΚΕ, αλλά με πολιτική που είναι αρκετά παρόμοια με ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Σε πολλές τοποθετήσεις το κόμμα ήταν αρκετά συνειδητοποιημένο και ηθελημένα κρατούσε αυτές τις αποστάσεις για δικούς του λόγους και εξηγήσεις, αλλά με την χθεσινή του απόφαση για στήριξη του δημοψηφίσματος στην Ελλάδα, υιοθετώντας μάλιστα πλήρως την γραμμή των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δείχνει ότι ίσως να έχει κάνει ένα ιστορικό λάθος. Διότι μπορεί να χρησιμοποίησε την θέση της ελληνικής κυβέρνησης για να προσπαθήσει να αποκομήσει οφέλη εντός του εσωτερικού μετώπου στην Κύπρο, αλλά μένει εκτεθειμένο σε ιστορική κλίμακα με αυτή την τοποθέτηση. Δεν είναι όλα τα ζητήματα το ίδιο και δεν πρέπει να παίρνονται με βάση εσωτερικές αντιπαραθέσεις.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο τίθονται τρία σημαντικότατα ερωτήματα:
- Θεωρεί το επίσημο ΑΚΕΛ ότι με ενδεχόμενο ΟΧΙ του ελληνικού λαού στο δημοψήφισμα διασώζεται η αξιοπρέπεια του;
- Θεωρεί το επίσημο ΑΚΕΛ ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι ταυτισμένη με τα συμφέροντα της Ελληνικής εργατικής τάξης και μπορεί να μιλά εξ ονόματός της;
- Προς τα που γέρνει λοιπόν το ΑΚΕΛ, τι βλέπει για το μέλλον και τι μήνυμα στέλνει στον κόσμο του;
Θεωρώ σίγουρο το γεγονός πως αυτά τα ερωτήματα τυγχάνουν ήδη επεξεργασίας από τα μέλη και τους ανθρώπους που βρίσκονται κοντά στο κόμμα και το λαικό κίνημα.
Anef_Oriwn
Αγαπητέ Αρθρογράφε,
Πέραν των πιο πάνω τοποθετήσεων [και δεν εξετάζω εδώ αν είναι σωστές ή λάθος] και των ερωτημάτων που τίθενται για το ΑΚΕΛ [όσα εύλογα κι αν είναι αυτά] δεν πρέπει να αξιολογήσουμε και να εκτιμήσουμε δεόντως [ως Κομμουνιστές ή φιλο-Κομμουνιστές] και τις τάσεις ή προοπτικές ρήξης με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τους λεγόμενους θεσμούς της που δημιουργεί η απόφαση για Δημοψήφισμα και τις αξιοποιήσουμε στο μέτρο του δυνατού προς όφελος των στρατηγικών μας στόχων;
Και μια φιλική και καλοπροαίρετη παρατήρηση και διόρθωση: Δεν λέμε «στο ίδιο μήκος σχήματος», αλλά «στο ίδιο μήκος κύματος»…
Vasily Zaytsev
Αγαπητέ Άνεφ Ορίων,
Ευχαριστώ για την παρατήρηση, το έχω διορθώσει.
Όσον αφορά την ερώτηση σου, έχω πει συγκεκριμένα πως δεν με ενδιαφέρει αυτό το ζήτημα σε αυτό το άρθρο. Αυτό που με ενδιαφέρει εδώ είναι η στάση του ΑΚΕΛ απέναντι στις εξελίξεις. Σε αυτή τη περίπτωση ή έχει βιαστεί να βγάλει ανακοίνωση (δεν θα μου προκαλέσει εντύπωση γνωρίζοντας πως λειτουργούμε συχνά στην Κύπρο) ή έχει αλλάξει από την στάση που κρατούσε στην Ελλάδα ακόμα και τα τελευταία 5 χρόνια. Όπως και να έχει, έμεινε εκτεθειμένο με αυτή την τοποθέτηση θεωρώ. Όσο για την ερώτηση σου, θα την αντιστρέψω για χάριν συζήτησης: είναι διατεθειμένοι όσοι λένε για δυναμική του όχι σε αυτό το δημοψήφισμα να αναλάβουν ευθύνη σε περίπτωση που η πλευρά του ΚΚΕ αποδειχτεί για άλλη μια φορά σωστή και να ζητήσουν δημόσια συγγνώμη στον ελληνικό λαό; Το ΚΚΕ έχει ήδη πει πως θα αξιοποιήσει το δημοψήφισμα να ενημερώσει τον κόσμο το διακύβευμα.
ΑΧΠ
Την απόφαση για δημοψήφισμα εγώ την διαβάζω ως εξής:
με την μία ή την άλλη ετυμηγορία, το νέο μνημόνιο που θα έρθει κλείδωσε μεταξύ 8 δις (πρόταση ΣΥΡΙΖΑ) και 10.5 δις (περίπου, πρόταση τρόϊκας). Αυτό δεν το υπογράφει κανένας τυχάρπαστος αλήτης παπαδήμος, παπαντρέου, βενιζέλος ή σαμαράς, μα σύσσωμος ο ελληνικός λαός ψηφίζοντας είτε ΝΑΙ, είτε ΟΧΙ.
Κάποιος άλλος, από άλλο πλανήτη, που δεν έχει δει τι γίνεται τόσο καιρό και δεν έχει ακούσει τις τελευταίες δηλώσεις Βαρουφάκη ότι αν λάβουν καλύτερη πρόταση θα πουν στον λαό να ψηφίσει ΝΑΙ, ή την συνέντευξη Τσίπρα ψες ότι το δημοψήφισμα είναι μέρος της διαπραγμάτευσης, ούτε είδε την ειρωνεία με την οποία ο Τσίπρας αντιμετώπισε την εισήγηση του ΚΚΕ για μία επιπρόσθετη ερώτηση “Δέχεσαι τα μνημόνια;” που τελικά απερρίφθηκε χωρίς να τεθεί σε ψηφοφορία, τότε αυτός δικαιούται να πει ότι το ΟΧΙ αντιπροσωπεύει την απόρριψη αυτής και μόνο αυτής της πρότασης της τρόικας και δίνει αξιοπρέπεια σε αυτόν που θα το πει. Φευ αλλά…
Η θέση του ΚΚΕ μέσα από την συζήτηση στην Βουλή ήταν ότι είναι ΥΠΕΡ του δημοψηφίσματος αφού υπερασπίστηκε την συνταγματικότητα του και ψήφισε υπερ (ενάντια ψήφισαν ΝΔ,ΠΑΣΟΚ,Ποτάμι νομίζω). Στην δε συζήτηση για το ερώτημα που εισηγήθηκε η κυβέρνηση να μπει, το ΚΚΕ είπε τα γνωστά και εισηγήθηκε την πρόσθεση (και όχι αλλαγή) μίας ακόμα ερώτησης. Άρα συμφώνησε με το δημοψήφισμα, διαφώνησε με την ερώτηση, και δικαίως κατά την γνώμη μου.
Αυτό θα μπορούσε να είχε πει και το ΑΚΕΛ: υποστηρίζουμε τα δημοψηφίσματα αλλά η ερώτηση είναι επιεικώς απαράδεκτη γιατί δένει χεροπόδαρα τον λαό. Η πραγματική ερώτηση είναι μπλα μπλα μπλα. και αυτό θα έκανα σαν ΑΚΕΛ και στην Κύπρο
Τόσο απλό, αλλά μάλλον πολύ δύσκολο για το κάθε ΑΚΕΛ.
Θα ήταν ενδιαφέρον να μάθουμε για την συζήτηση που προηγήθηκε αυτής της απόφασης εσωτερικά και αν έγινε και ψηφοφορία.
Όσο για την ερώτηση σου “Ανευ Ορίων” για την προοπτική ρήξης με ΕΕ και “θεσμούς” ( τι λέξη και αυτή) η δική μου γνώμη είναι: ΟΥΔΕΜΙΑ προοπτική, το ερώτημα είναι μια απάτη, οι διαχειριστές είναι βαφτισμένοι μέσα στην κολυμπύθρα της ΕΕ με νονούς τον Σπινέλλι, τον Αντενάουερ, τον Μιττεράν, και εδώ διακόπτω την γλωσσοδιάροια μου για να κλειδωθώ στο δωμάτιο του Γέλιου…
ΑΧΠ
ΑΧΠ
Συγνώμη, γέλιο για τον Σπινέλλι και κομπανία (Τσίπρας στην Βουλή), όχι για το ερώτημα που θέτει ο “Ανευ Ορίων”.
ΑΧΠ
ΑΧΠ
Κάτι ακόμα το οποίο νομίζω έχει σχέση με το ΑΚΕΛ και την λήψη αποφάσεων, την έκδοση ανακοινώσεων και την χάραξη πολιτικής του με βάση το συναίσθημα και μόνο αυτό μακρυά από θέσεις αρχής, μακρυά από επιστημονική ανάλυση, μακρυά από την κοσμοθεωρία που αυτό λέει ότι πρεσβεύει. Λοιπόν, μόλις τώρα διάβασα ότι άρχισαν κινήσεις απεμπλοκής στο ζήτημα του νέου ελληνικού μνημονίου, *με τον κύπριο πρόεδρο* να έχει σημαντικό ρόλο μεσάζοντα:
“Στις διεργασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη, σύμφωνα με τις πληροφορίες εμπλέκονται κορυφαίοι κοινοτικοί παράγοντες, η κυπριακή πλευρά, ενώ ιδιαίτερα ενεργός είναι και ο ρόλος της πλευράς του Ευρωκοινοβουλίου κυρίως μέσω της διάσκεψης των προέδρων. Ο κύπριος πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Αλέξη Τσίπρα και φέρεται να έχει αναλάβει νέο να προχωρήσει σε γύρο επαφών και με άλλους ευρωπαίους ηγέτες – ανάμεσά τους και με την Άνγκελα Μέρκελ…”
(από http://tvxs.gr/news/ellada/pros-protoboylia-tsipra-gia-apemploki)
ΑΝ ευσταθεί αυτό τότε μήπως ο Τσιπρας μαζί με τον Αναστασιάδη και την Μέρκελ θα λένε στον ελληνικό λαό να ψηφίσει ΝΑΙ στο δημοψήφισμα και το ΑΚΕΛ θα μείνει το μόνο κόμμα που θα του λέει να ψηφίσει ΟΧΙ;
Αν το “χαζοχαρούμενο” δεν ήταν πολιτικός όρος θα έπρεπε να είχε εφευρεθεί σήμερα.
ΑΧΠ
προς διαχειριστή, στην κρίση σου να το δημοσιεύσεις αν νομίζεις ότι δεν ξεφεύγει από το αρχικό θέμα της ανάρτησης.
Anef_Oriwn
Αγαπητέ Αρθρογράφε (Vasily Zaytsev),
Κατ’ αρχάς αφού το ζήτημα που έθεσα με την ερώτηση ΜΟΥ «δεν σε ενδιαφέρει […]σε αυτό το άρθρο», τότε γιατί «αντιστρέφεις» τελικά την ερώτηση ΜΟΥ [όπως χαρακτηριστικά λες];
Κι επί της ουσίας, μια και το θέτεις: το ζητούμενο [στην πολιτική ενός Κομμουνιστικού Κόμματος] είναι «να αποδειχτεί [ότι] για άλλη μια φορά […] η πλευρά του ΚΚΕ [είναι] σωστή […] και να ζητήσουν (ποιοι;) δημόσια συγγνώμη στον ελληνικό λαό», ή να επεξεργαστεί τρόπους για να δημιουργηθούν προϋποθέσεις πραγματικής ρήξης και ανατροπής;
Φυσικά επί του πιο πάνω ερωτήματος (ΜΟΥ) τοποθετείται τελικά ο σχολιογράφος ΑΧΠ, με τη θέση ΤΟΥ για «ΟΥΔΕΜΙΑ […] προοπτική ρήξης με ΕΕ και “θεσμούς”» [προφανώς θα εννοεί μέσω του Δημοψηφίσματος και της (ετερόκλητης) κυβερνητικής συμμαχίας ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ], όμως [ΕΓΩ ερωτώ και πάλι]: δεν θα ‘πρεπε να γίνει η επεξεργασία μιας υπαλλακτικής πρότασης που να τύχει γενικότερης αποδοχής από τον κόσμο και η οποία να τον ριζοσπαστικοποιεί προς τα αριστερά;
Το διακύβευμα είναι η (ηθική) δικαίωση του ΚΚΕ, ή έξοδος της Ελλάδας από τα αδιέξοδα που δημιουργεί ο εγκλωβισμός της χώρας εντός των οικονομικών και πολιτικών στεγανών της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Και μπορεί η Ελλάδα να απεγκλωβιστεί και να απεξαρτηθεί (από) μόνη της από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τους μηχανισμούς και “θεσμούς” της; Το ζήτημα είναι μόνο οικονομικό [δηλ. αν το οικονομικό κόστος είναι 8 δις ή 10.5 δις] ή είναι αυτή τη στιγμή βασικά πολιτικό, δηλ. πέραν της οικονομικής υποδούλωσης της χώρας στα γερμανο-ελεγχόμενα διευθυντήρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιδιώκεται και η πολιτική της υποδούλωση;
Vasily Zaytsev
Ναι φίλε μου είπα δεν με ενδιαφέρει εδώ διότι σε κάθε άρθρο είναι διαφορετικό το τι θέλεις να θίξεις. Εδώ είχα βάλει ένα θέμα και μιλούμε για άλλο. Αλλά δεν θέλω να σε αφήσω παραπονεμένο και να μην σου απαντήσω καθόλου. Σου λέω λοιπόν, το θέμα φυσικά δεν είναι η ηθική δικαίωση του ΚΚΕ, το θέμα είναι ότι αν το ΚΚΕ έχει δίκαιο σημαίνει ότι δεν ανοίγουν δρομοι “για να δημιουργηθούν προϋποθέσεις πραγματικής ρήξης και ανατροπής” με τους τρόπους που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αντιθέτως, αυτό είναι το θέμα εδώ, ότι η σοσιαλδημοκρατική πολιτική κάνει ζημιά στο εργατικό κίνημα αφού η θέση της είναι βασικά να αποσπάσει κομμάτι από την καπιταλιστική λεία για την εργατική αριστοκρατία με αντάλλαγμα να αποτρέψει τον κίνδυνο προς το σύστημα οι εργαζόμενοι να αναλάβουν τις τύχες τους χωρίς σωτήρες. Συγγνώμη να πουν αυτοί που μας παρουσιάζουν το δίλημμα που έθεσε η κυβέρνηση ως επαναστατικό και ότι όσοι δεν συμπορεύονται είναι σεκταριστές (!) και απαρχαιωμένοι (αυτά που έλεγαν και τον καιρό του Μάαστριχτ). Όσον αφορά την πολιτική υποδούλωση, νομίζω ότι είσαι αρκετά έμπειρος για να ξέρεις ότι οικονομική υποδούλωση σημαίνει και πολιτική. Μαρξισμός 101 είναι αυτό, ότι κάνουμε αναλύσεις με την οικονομική βάση και το πολιτικό εποικοδόμημα. Αλλά και να μην το γνωρίζεις, σίγουρα θα ξέρεις ότι οι αποφάσεις της Ε.Ε την στιγμή που είσαι μέσα δεν μπορείς να μην τις κατοχυρώσεις στο σύνταγμα, αλλιώς πληρώνεις πρόστιμα. Άρα τι να λέμε τώρα, αν είναι καλοί άνθρωποι στον ΣΥΡΙΖΑ; Πολλοί μπορεί να είναι καλοπροαίρετοι αλλά δεν σημαίνει πως είναι και σωστοί. Διαφωνώ πλήρως με την λογική “ότι κάμεις εν καλό”. Θα ήθελα μετά από αυτή την απάντηση να μείνουμε στο ερώτημα του άρθρου όσο γίνεται όμως.