Δεν θα μακρυγορήσω, θα βάλω απλά τις παραμέτρους οι οποίες είναι σημαντικότατο να συζητηθούν στην εντός και εκτός ΑΚΕΛ αριστερά στην Κύπρο. Στην Ελλάδα έχουμε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που σε πολλά ζητήματα θυμίζει έντονα την Κυπριακή εμπειρία και διλήμματα που τέθηκαν όταν το ΑΚΕΛ αποφάσισε να αναλάβει την κυβερνητική εξουσία σε μια αστική δημοκρατία εντός της Ε.Ε.
Μετά από 5 μήνες διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ η κύρια τοποθέτηση της κυβέρνησης είναι πως διαπραγματεύεται σκληρά με τους δανειστές για να γίνει ισομερή κατανομή βαρών της κρίσης, θεωρώντας πως εκπροσωπεί μεταξύ άλλων και την εργατική τάξη. Από την άλλη το ΚΚΕ θεωρεί πως η κυβέρνηση έχει ταυτίσει τα συμφέροντα μερίδας της αστικής τάξης που τον στήριξε για να αναρριχηθεί στην εξουσία (ενός αστικού κράτους, εντός Ε.Ε, μέσα σε περίοδο όξυνσης της καπιταλιστικής κρίσης σε όλα τα επίπεδα), με τα συμφέροντα της κοινωνίας γενικά, στηριζόμενο κυρίως σε μικροαστικά και μεσοαστικά κινήματα και αιτήματα. Τα κείμενα και οι θεωρητικές παρεμβάσεις των δύο κομμάτων είναι στις ιστοσελίδες τους μπορείτε να τις διαβάσετε, δεν θα μας απασχολήσουν εδώ.
Το ζήτημα που τέθηκε με το δημοψήφισμα που ήρθε από τον Αλέξη Τσίπρα και την διαπραγματευτική του ομάδα μετά από 5 μήνες διαπραγματεύσεων πίσω από κλειστές πόρτες (κανείς δεν γνωρίζει εκτός από τα μονοπώλια και τους διαπραγματευτές επ’ ακριβώς τι τίθεται στο τραπέζι) δημιούργησαν περισσότερο σύγχυση στους ήδη συχγυσμένους πολίτες που δεν υιοθετούν πλήρως την γραμμή κανενός. Η κυβέρνηση έφερε το ερώτημα “με τους δανειστές ή όχι” συνεχίζοντας την λογική ότι εκπροσωπεί τους από κάτω. Ενώ από την άλλη, το ΚΚΕ έχει αποσαφηνίσει ότι θεωρεί εντελώς παραπλανητικό το ερώτημα διότι στην ουσία είναι ένα δίλημμα που καλύπτει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι ήδη στο ίδιο μήκος κύματος με τους “θεσμούς” και διαφωνούν σε λεπτομέρειες. Μάλιστα το ΚΚΕ είχε θέσει και συμπληρωματικά ερωτήματα ” ναί ή όχι στα μνημόνια και το ευρώ” που δεν αποδέχτηκε η κυβέρνηση να μπει καν σε ψηφοφορία. Έτσι πέρασε το δημοψήφισμα όπως το έφερε η κυβέρνηση από τους ΣΥΡΙΖΑ, Ανεξάρτητους Έλληνες και Χρυσή Αυγή. Οι συγκεκριμμένες τοποθετήσεις των κομμάτων ξανά είναι στις ιστοσελίδες τους μπορείτε να πάτε να τις διαβάσετε και να τις δείτε.
Αυτό που απασχολεί εμάς στην Κύπρο είναι η τοποθέτηση του Εργατικού Κόμματος του ΑΚΕΛ, διότι μέχρι πρόσφατα προσπαθούσε να κρατήσει μιαν ασφαλή απόσταση και από τους δύο. Ιστορικά συνδεδεμένο με το ΚΚΕ, αλλά με πολιτική που είναι αρκετά παρόμοια με ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Σε πολλές τοποθετήσεις το κόμμα ήταν αρκετά συνειδητοποιημένο και ηθελημένα κρατούσε αυτές τις αποστάσεις για δικούς του λόγους και εξηγήσεις, αλλά με την χθεσινή του απόφαση για στήριξη του δημοψηφίσματος στην Ελλάδα, υιοθετώντας μάλιστα πλήρως την γραμμή των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δείχνει ότι ίσως να έχει κάνει ένα ιστορικό λάθος. Διότι μπορεί να χρησιμοποίησε την θέση της ελληνικής κυβέρνησης για να προσπαθήσει να αποκομήσει οφέλη εντός του εσωτερικού μετώπου στην Κύπρο, αλλά μένει εκτεθειμένο σε ιστορική κλίμακα με αυτή την τοποθέτηση. Δεν είναι όλα τα ζητήματα το ίδιο και δεν πρέπει να παίρνονται με βάση εσωτερικές αντιπαραθέσεις.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο τίθονται τρία σημαντικότατα ερωτήματα:
- Θεωρεί το επίσημο ΑΚΕΛ ότι με ενδεχόμενο ΟΧΙ του ελληνικού λαού στο δημοψήφισμα διασώζεται η αξιοπρέπεια του;
- Θεωρεί το επίσημο ΑΚΕΛ ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι ταυτισμένη με τα συμφέροντα της Ελληνικής εργατικής τάξης και μπορεί να μιλά εξ ονόματός της;
- Προς τα που γέρνει λοιπόν το ΑΚΕΛ, τι βλέπει για το μέλλον και τι μήνυμα στέλνει στον κόσμο του;
Θεωρώ σίγουρο το γεγονός πως αυτά τα ερωτήματα τυγχάνουν ήδη επεξεργασίας από τα μέλη και τους ανθρώπους που βρίσκονται κοντά στο κόμμα και το λαικό κίνημα.
