Άρχισαν τα όργανα για πίεση στο ΑΚΕΛ όσον αφορά τις εγγυήσεις με φόντο την επίλυση του Κυπριακού. Σε ένα αρθρίδιο στον κυριακάτικο “Πολίτη”, αφού εκθειάζεται η σημαντικότητα του ΑΚΕΛ, ο ρόλος του σαν παίκτης για την πολιτική διευθέτηση του Κυπριακού ζητήματος, εντελώς απροκάλυπτα η εφημερίδα υιοθετεί την άποψη πως
“Αν επιμένει οτι θα καταψηφίσει τη λύση σε περίπτωση που υπάρξουν εγγυήσεις από πλευράς ΝΑΤΟ, η τουρκική πλευρά δεν έχει κανένα λόγο να υποχωρήσει από τη θέση ότι θέλει εγγυήσεις στην Κύπρο, σέρνοντας πίσω στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, και την Ελλάδα και βεβαίως και την Βρεττανία”
Τι μας λέει δηλαδή ο Πολίτης; πως το πρόβλημα του Κυπριακού ήταν μεταξύ εθνικιστών στο οποίο δεν είχαν ανάμειξη ξένες δυνάμεις, αλλά το ΑΚΕΛ θα τις “αναγκάσει” να έρθουν στο τραπέζι;
Αυτή είναι η πολιτική τακτική όσων θέλουν μια διευθέτηση στο Κυπριακό; Αυτό εννοούν όταν λένε πως θέλουν να έχουμε ειρήνη και ασφάλεια στο νησί; Aκόμα και αν ξεχάσουμε το ρόλο του ΝΑΤΟ στο Κυπριακό, κι αν είμαστε τόσο αφελείς ώστε να παραμερίσουμε πως η Τουρκία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος στρατός του ΝΑΤΟ, μας λένε ότι η “λύση” για δαύτους εμπεριέχει να φέρουμε και να ενταχθούμε στην πιο επιθετική στρατιωτική ιμπεριαλιστική ένωση εν μέσω μιας έκρυθμης κατάστασης στην Μέση Ανατολή;
Δεδομένου πως ο Τουμάζος Τσιελεπής εκ του ΑΚΕΛ είχε αναφέρει συγκεκριμένα σε πρόσφατη συνέντευξή του ότι εαν η κυβέρνηση φέρει λύσει με ΝΑΤΟικές εγγυήσεις θα πρέπει να βρει άλλο τρόπο να την περάσει διότι η Αριστερά δεν πρόκειται να το στηρίξει, το τι ζητά το συγκεκριμένο αρθρίδιο δεν είναι κάτι ανάλαφρο αλλά κάτι που ωριμάζει εδώ και καιρό στους κόλπους μερίδας της Ε/Κ αστικής τάξης. Ζητά εκβιαστικά ουσιαστικά ακύρωση του ίδιου του ΑΚΕΛ, την συνθηκολόγηση του με τους ιμπεριαλιστές που το ίδιο δημιουργήθηκε ακριβώς για να αντιπαλέψει και το καλοσώρισμα των άμεσα εμπλεκόμενων της σφαγής του 1974 και δημιουργούς των δύο εθνικισμών στο νησί.
Η δεδομένη κατάσταση είναι επίσης μια πρόκληση για το ΑΚΕΛ και το εργατικό κίνημα να αναλάβει τις ευθύνες του και να κινητοποιηθεί με όλες του τις δυνάμεις για να μην έρθουν τα πράγματα στο σημείο του να διαλέξει ο λαός μεταξύ μιας ΝΑΤΟικής “λύσης” ή διχοτόμησης, διότι σε ένα ενδεχόμενο νατοικής επιλογής δεν θα πρόκειται περί λάθους πλέον αλλά για ουσιαστικά μετάλλαξη του σε καθαρά αστικό, σοσιαλδημοκρατικό κόμμα και πέταμα στον κάλαθο των αχρήστων της ιστορίας του όπως επίσης και του λόγου ύπαρξης του.
Για ποια ανεξαρτησία θα έρθουν να μας μιλήσουν όλοι αυτοί που υιοθετούν αυτές τις απόψεις στην δημόσια σφαίρα; Έτσι θέλουν να προωθήσουν την λύση, με το χέρι στην τσέπη και το αίμα των λαών της περιοχής για λάφυρο; Κανένας ξένος στρατός στο νησί. Ένας NATOικός Kυπριακός στρατός, θα είναι και αυτός ένας ξένος στρατός.
fristuti
[…] συντάκτης της Αγκάρρα (WCD) γράφει το εξής άρθρο: “Ο “Πολίτης” πιέζει το ΑΚΕΛ για ΝΑΤΟικές εγγυήσεις” το οποίο είναι εξαιρετικά αποκαλυπτικό ως προς […]
Anef_Oriwn
[Παρακαλώ όπως δημοσιευτεί το δεύτερο σχόλιο ΜΟΥ. Έχω κάνει μια μικρή συντακτική διόρθωση στο τέλος]…
**********************************
Αγαπητοί φίλοι,
Είναι φανερό ότι ο “Πολίτης” προσπαθεί να περάσει μέσα στον κόσμο γενικά, μη εξαιρουμένου και του κόσμου Αριστεράς, την ιδέα ότι οι ΝΑΤΟϊκές εγγυήσεις είναι αναπόφευκτες και προφανώς και ανώδυνες, αν θέλουμε να αποφύγουμε τις τουρκικές εγγυήσεις, λες και θα υπάρχει ουσιαστική διαφορά μεταξύ ΝΑΤΟϊκών και τούρκικων εγγυήσεων. Αυτός ο εκβιασμός υποβάλλεται ξεκάθαρα και εκφράζεται με περισσή κυνικότητα στο αρθρίδιο της εφημερίδας με την άποψη [της ίδιας της εφημερίδας στην ουσία] ότι «αν το ΑΚΕΛ επιμένει ότι θα καταψηφίσει τη λύση σε περίπτωση που υπάρχουν εγγυήσεις από πλευράς ΝΑΤΟ, η τουρκική πλευρά δεν θα έχει κανένα λόγο(!!!) [τα θαυμαστικά δικά ΜΟΥ] να υποχωρήσει από τη θέση ότι θέλει εγγυήσεις στην Κύπρο…»
Η θέση όμως του ΑΚΕΛ ενάντια σε ΝΑΤΟϊκές εγγυήσεις [και σε ΝΑΤΟϊκή λύση γενικότερα] είναι δεδομένη, γι’ αυτό και διερωτούμαι γιατί υποβάλλεται/υποβάλλετε το αντίθετο μέσα από το συγκεκριμένο άρθρο (ΣΑΣ) και δη στην προτελευταία παράγραφο, όταν μάλιστα Ό,ΤΙ γράφετε σ’ όλο το υπόλοιπο άρθρο είναι εύλογο και δικαιολογημένο [και οι τοποθετήσεις και τα ερωτήματα και οι προβληματισμοί ΣΑΣ]. Πέραν του στελέχους του ΑΚΕΛ Τουμάζου Τσιελεπή, που τοποθετήθηκε ενάντια σε ΝΑΤΟϊκές εγγυήσεις [όπως χαρακτηριστικά αναφέρετε κι ΕΣΕΙΣ] και ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ Άντρος Κυπριανού έχει πλειστάκις κάνει παρόμοιες τοποθετήσεις και μάλιστα σε έντονο ύφος. Επίσης στην Πολιτική Απόφαση του πρόσφατου 22ου Συνεδρίου του ΑΚΕΛ γίνεται αναφέρεται ότι η λύση πρέπει να προνοεί και «την κατάργηση […] του αναχρονιστικού καθεστώτος των εγγυήσεων»</b….
Πάντως τη συγκεκριμένη επίμαχη [κατ’ ΕΜΕΝΑ] προτελευταία παράγραφο της ανάρτησης ΣΑΣ, τη χρησιμοποίησε και ο blogger Fristuti για να συγγράψει ένα δικό του πόνημα υπό τον πιασάρικο τίτλο “Νατοϊκή λύση ή διχοτόμηση” – link: https://fristuti.wordpress.com/2015/08/04/1233/, θέτοντας και κάποια ερωτήματα που δεν κατάλαβα γιατί τα απευθύνει στο ΑΚΕΛ, αλλά αυτό το ζήτημα θα το θέσω εκεί…
Η απορία που ΜΟΎ δημιουργείται από το δικό ΣΑΣ κείμενο είναι πώς πρακτικά «… το ΑΚΕΛ και το εργατικό κίνημα θα αναλάβει τις ευθύνες του και θα κινητοποιηθεί με όλες του τις δυνάμεις για να μην έρθουν τα πράγματα στο σημείο του να διαλέξει ο λαός μεταξύ μιας ΝΑΤΟικής “λύσης” ή διχοτόμησης…», λαμβανόμενου υπ’ όψιν ότι δεν έχει τεθεί επίσημα ακόμα θέμα ΝΑΤΟϊκών εγγυήσεων; Είναι μήπως λάθος η στήριξη που παρέχει το ΑΚΕΛ στη νέα διαδικασία για λύση/διευθέτηση του κυπριακού και στις συνομιλίες μεταξύ Αναστασιάδη – Ακκιντζιή; Ποιο θα ήταν ας πούμεν το περιεχόμενο μιας κινητοποίησης τώρα, αυτήν την εποχή, ή μήπως θεωρούμε ως δεδομένο ότι θα υπάρχουν ΝΑΤΟϊκές εγγυήσεις; Αυτό δεν είναι κάτι που πρέπει να λάβει υπ’ όψιν ο Αναστασιάδης για να εξασφαλίσει τη στήριξη του ΑΚΕΛ και των ψηφοφόρων της Αριστεράς σε μια (νέα) πρόταση/σχέδιο για λύση; Μήπως το έχει αντιληφτεί αυτό ο Αναστασιάδης και χρησιμοποιεί τα φίλα προσκείμενα σ’ Αυτόν ΜΜΕ, για να εκβιάσουν το ΑΚΕΛ και να χειραγωγήσουν τους ψηφοφόρους της Αριστεράς;
Κι αν τελικά η «σε ένα ενδεχόμενο νατοικής επιλογής» [που εφόσον το ΑΚΕΛ δεν τη στηρίζει διερωτούμαι πώς θα περάσει σ’ ένα Δημοψήφισμα με το παρόν ισοζύγιο των κομματικών δυνάμεων], τότε γιατί «δεν θα πρόκειται περί λάθους πλέον αλλά για ουσιαστικά μετάλλαξη του [σημ.: του ΑΚΕΛ] σε καθαρά αστικό, σοσιαλδημοκρατικό κόμμα και πέταμα στον κάλαθο των αχρήστων της ιστορίας του όπως επίσης και του λόγου ύπαρξης του»; Μπορείτε να ΜΟΥ το εξηγήσετε λίγο αυτό γιατί δεν το ‘πιασα;
Weapons of Class Destruction (WCD)
Καλώς τον Άνεφ,
Για το θέμα σου με τον fristuti εμάς δεν μας αφορά και δεν καταλαβαίνω γιατί το θέτεις εδώ. Μεταξύ σας λύστε τα στα μπλογκ σας.
Όσον αφορά τη θέση του ΑΚΕΛ, είναι πεντακάθαρη, χρησιμοποίησα τον Τσιελεπή όχι γιατί μου έδωξε αλλά γιατί είναι και ο καθ’ ύλην αρμόδιος για το θέμα. Εμένα με καλύπτει αλλά να σου θέσω μια ερώτηση. Ο “Πολίτης” γιατί πιέζει τότε αφού γνωρίζει τις θέσεις του ΑΚΕΛ; Επέτρεψε μου να σου πω πως εμάθαμε να κρατούμε το καλάθι μικρό, γι΄αυτό και η καχυποψία στην γραφή του κειμένου, συν το γεγονός ότι επειδή είμαστε από πολλές δουλειές εδώ μέσα, μπαίνει πληροφορία μπόλικη. Το ζήτημα ΝΑΤΟ γενικά των εγγυήσεων θα τεθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο όταν έρτει η ώρα της ασφάλειας, πρεπει να ζιεις μες τες σπηλιές για να μεν το βλέπεις. Εμείς λέμε να γίνουν κινήσεις και να μην περιμένει κανένας. Για την ώρα κρατούμε σιγανούς τόνους και λέμε τι έρχεται. Να στηρίξουμε την ειρηνευτική διαδικασία, αν μεν το κάμουμε εμείς ποιοι θα το κάμουν οι βιομήχανοι που εμυρηστίκαν λίρες από τα κρουσμένα κορμιά της Μέσης Ανατολής; Στηρίζοντας όμως την ειρηνευτική διαδικασία δεν υπάρχει λόγος για κινητοποίηση δηλαδή, να οργανωθούν οι εργαζόμενοι, να φτιαχτούν ομάδες εργασίας για μοχλούς πιέσεων πάνω στα θέματα που είναι τα πιο επικίνδυνα; Πολλά φιλελέ η άποψη “να τους αφήσουμε να τα έβρουν μεταξύ τους”, ελπίζω να μην την υιοθετάς. Στην τελευταία σου ερώτηση τι να σου εξηγήσω, το οτι αν δεχτεί το ΑΚΕΛ ΝΑΤΟικές εγγυήσεις οποιασδήποτε μορφής δεν θα είναι πλέον ένα αντι-ιμπεριαλιστικό κόμμα που κάνει απλά λάθη αλλά ένα καθαρά σοσιαλδημοκρατικό κόμμα που έχει αποφασίσει να υπηρετήσει τα συμφέροντα της αστικής τάξης της χώρας του, παύει να έχει ιστορική συνέχεια και ρόλο, τόσο απλά. Εμείς λέμε να κάνει τα αδύνατα δυνατά να μην έρθει αυτό το δίλημμα ή σε περίπτωση που έρθει, να έχει σχέδιο β’ με έτοιμο το λαό, πολλά απλό το νόημα του άρθρου.
Φιλικά,
WCD
Anef_Oriwn
WCD,
Στέκομαι μόνο στο τελευταίο σημείο της απάντησης ΣΟΥ, γιατί έχω την εντύπωση ότι δεν κατάλαβες το ερώτημα ΜΟΥ:
Με δεδομένο τις διακηρυγμένες θέσεις του ΑΚΕΛ και την ξεκάθαρα αρνητική τοποθέτηση του Κόμματος για τη στήριξη λύσης με ΝΑΤΟϊκές εγγυήσεις, τότε γιατί μιλάτε για «μετάλλαξη του [του ΑΚΕΛ] σε καθαρά αστικό, σοσιαλδημοκρατικό κόμμα και πέταμα στον κάλαθο των αχρήστων της ιστορίας του όπως επίσης και του λόγου ύπαρξης του»;
Κι ο “Πολίτης” δεν είναι κατ’ ακρίβεια το ΑΚΕΛ που «πιέζει» [«αφού γνωρίζει τις θέσεις του»], αλλά προσπαθεί να χειραγωγήσει τους ψηφοφόρους της Αριστεράς και να δημιουργήσει φυγόκεντρες τασεις και ρήξεις μεσα στον χωρο της Αρισεςρας… Το εκβιαστικό δίλημμα που ο “Πολίτης” θέτει στον κόσμο είναι ξεκάθαρο: «Τι προτιμάτε, ΝΑΤΟϊκές εγγυήσεις, που δεν τις θέλει το ΑΚΕΛ, ή τουρκικές;» [Δεν ξέρω αν λέει κάτι άλλο η «μπόλικη πληροφορία» που έχετε και πού βασίζεται αυτό]…
Γι’ αυτό και δεν διαφωνώ με την άποψη (ΣΑΣ) για τη δημιουργία καταστάσεων από πλευράς Αριστεράς [με ομάδες εργασίας και άλλως πως] ούτως ώστε να μπορεί να εξασκηθεί «πίεση πάνω στα θέματα που είναι τα πιο επικίνδυνα»… Αλλά όχι (αποκλειστικά) με νεφελώδεις καταστάσεις όπως η “Ομάδα Κύπρος – ΟΚ” στην οποία αναφερθήκατε σε άλλη ανάρτηση σας πριν μερικές μέρες˙ είχα πρόθεση να γράψω ένα σχόλιο αλλά δεν πρόλαβα!
Και «το νόημα του άρθρου» τώρα το ξεκαθάρισες!
******
Την αναφορά στον blogger Fristuti την έκανα ενημερωτικά, αλλά και για να σημειώσω ότι το κείμενο σας χρησιμοποιήθηκε για την μεταφορά διαφορετικών μηνυμάτων…
Weapons of Class Destruction (WCD)
Μιλάμε για το ενδεχόμενο μπροστά στην συγκυρία να διαλέξει “το λιγότερο κακό”, δεδομένου και το ότι από πλευράς Τ/Κ η πολιτική διευθέτηση είναι θέμα επιβίωσης πλέον. Δεν λέμε ότι το έκανε ή ότι μεταλλάχτηκε, θα έκανα άλλου είδους κριτική σε αντίθετη περίπτωση. Συμφωνούμε σε γενικές γραμμές. Εγώ θεωρώ πως ο “πολίτης” γνωρίζει τα πατριωτικά αισθήματα των Ακελιστών όπως και τον κομματικό πατριωτισμό τους, δεν πιέζει απλά μια μερίδα μη “πειθαρχημένων” αριστερών ψηφοφόρων που άλλωστε δεν είναι και πολλοί, πιέζει και το ΑΚΕΛ για κάποιο λόγο. Συνδέοντας αυτό με τις επιδιώξεις της αστικής τάξης, λέμε ότι αυτό πρέπει να παρθεί σαν σοβαρή προειδοποίηση. Για την ομάδα Κύπρος είπαμε τα αρχικά, εγώ τείνω προς την άποψη ότι κακό θα κάνει παρά καλό άσχετα από τις προθέσεις. Διότι στο κοινό το οποίο απευθύνονται ήδη το έχουν, δίνουν πολλή εμπιστοσύνη στα κοινωνικά δίκτυα που αν κάτι μας έχουν δείξει είναι το πόσο χειραγωγήσιμος είναι κάποιος που δεν τα χρησιμοποιεί κριτικά. Στο τέλος εγκλωβίζονται αριστερές δυνάμεις με προοπτική ριζοσπαστικοποίησης σε φιλελεύθερες κινήσεις.