Φιλοξενούμενο Κείμενο
English text follows
———
Η Κύπρος σαν κράτος είχε πάντα την θρησκεία ενσωματωμένη στην πολιτική της, στην εκπαίδευση και στην κοινωνική της δομή. Ο διαχωρισμός κράτους και εκκλησίας, αν και αναγνωρίζεται επίσημα σε μια φιλελεύθερη αντιπροσωπευτική δημοκρατία, είναι μακριά από την πραγματικότητα της Κύπρου. Σε ένα κράτος όπου ο υπουργός παιδείας πρέπει να εγκριθεί από τον Αρχιεπίσκοπο, όπου η εκκλησία συστηματικά επεμβαίνει σε πολιτικά ζητήματα τα οποία δεν σχετίζονται με την προσωπική θρησκευτική λατρεία, όπου οι πολιτικοί χρησιμοποιούν συστηματικά θρησκευτική ρητορική για να εκφράσουν τις πολιτικές τους θέσεις, όπου τα παιδιά βαπτίζονται λόγο κοινωνικής πίεσης και διδάσκονται θρησκευτικούς μύθους σαν γεγονότα στα σχολεία, και υποχρεούνται να παρευρίσκονται σε προώθηση θρησκευτικής προπαγάνδας, το να είσαι άθεος ή σκεπτικιστής στα θρησκευτικά θέματα είναι μια μορφή αυτό-περιθωριοποίησης από την ευρύτερη κοινωνία. Από το δημοτικό σχολείο μέχρι τις ενήλικες ζωές μας υποχρεωνόμαστε να συμβιβαστούμε με μία κατάσταση μέσα στην οποία ακόμα και μία μετριοπαθής σκεπτικιστική συζήτηση πάνω στα θρησκευτικά θέματα, είναι δύσκολη.
Ήταν μέσα σε αυτό το περιβάλλον που δημιουργήθηκαν και εξελίχτηκαν οι Cyprus Free Thinkers, και κατάφεραν να κερδίσουν γενικότερη υποστήριξη, από μια ομάδα ανθρώπων που μοιράζονταν μαζί τους τον σκεπτικισμό προς την θρησκευτική πίστη, την υποστήριξη της επιστημονικής έρευνας, ή ακόμα και την αηδία για την δύναμη και επιρροή που η θρησκεία κατέχει μέσα στην Κυπριακή κοινωνία. Είναι παρόλα αυτά ένα λυπητερό γεγονός όταν μια ομάδα ξεκινά με ένα συγκεκριμένο στόχο, αλλά στην διάρκεια λειτουργίας της χάνει τον δρόμο της και αρχίζει να προωθεί κάτι εντελώς διαφορετικό. Σήμερα οι Cypriot Free Thinkers δεν συμπεριφέρονται πλέον σαν μια ομάδα κοινωνικής πίεσης πάνω στα θρησκευτικά θέματα, και τα κοινωνικά θέματα που διαφθείρονται από την θρησκεία, αλλά κυρίως ως μια ομάδα λιμπερταριανών Αμερικάνικου τύπου, στην γραμμή ανάμεσα δεξιού λιμπερταριανισμού και άναρχο-καπιταλισμού. Σε ποίο σημείο και μέσα από ποια διαδικασία άλλαξε η κατεύθυνση από ομάδα κοινωνικής πίεσης σε ιδεολογική ομάδα, δεν είμαι βέβαιος. Μπορεί κανείς όμως να διερωτηθεί τι σχέση έχουν η ΆυνΡαντ, η Μάργκαρετ Θάτσερ, ο φον Μίζες, ο φον Χάγιεκ και ο ΜάρεϊΡόθμπαρντ με την θρησκεία (το επιχείρημα πως κάποιοι από αυτά τα άτομα ήταν αγνωστικιστές ή άθεοι δεν μετρά. Άθεοι ήταν και ο Μαρξ, ο Λένιν, ο Μπακούνιν, ο Τσόμσκι, ο Στάλιν και η Σιμόν ντε Μποβουάρ). Τι σχέση έχουν οι κρατικές οικονομικές παρεμβάσεις, η νομισματική βάση στον χρυσό, η ηθική του προσωπικού συμφέροντος και η αντίθεση στον σοσιαλισμό και στον φεμινισμό, με τον αθεϊσμό και την προώθηση της επιστημονικής μελέτης; Πλέον οι Free Thinkers μοιράζονται μέσα από την σελίδα τους στο facebook, περισσότερα λιμπερταριανά σλόγκαν/παραθέσεις και αντί-αριστερή προπαγάνδα πάρα νέα που σχετίζονται με τις επιστήμες, την δύναμη της θρησκείας στην Κύπρο και τις επιδράσεις της μέσα στην κοινωνία μας, ή σοβαρές πληροφορίες πάνω στον θρησκευτικό σκεπτικισμό και την επιστημονική μεθοδολογία.
Είναι φυσικά μεγάλη ειρωνεία να βλέπεις μία ομάδα που υποστήριζε τόσο δυναμικά την επιστημονική μέθοδο ως την μόνη αξιόπιστη μεθοδολογία προς την άντληση γνώσης, να υποστηρίζει μια ιδεολογική θέση στην πολιτική η οποία βασίζεται σε μια μεθοδολογία που είναι ανοιχτά εναντίον της επιστημονικής μεθόδου. Ο δεξιός λιμπερταριανισμός βασίζεται πάνω σε μια συγκεκριμένη σχολή σκέψης οικονομικών, την Αυστριακή σχολή σκέψης. Διάσημοι θεωρητές που έρχονται από αυτή την θεωρητική βάση είναι, ανάμεσα σε άλλους, ο Κάρλ Μένγκερ, ο φον Μίζες, ο φον Χάγιεκ (του οποίου η δουλειά επηρέασε έντονα μετέπειτα την Θάτσερ), ο Μάρεϊ Ρόθμπαρντ, ο Ρον Πολ και ο Ρόµπερτ Μέρφυ. Η ουσιαστική διαφορά της Αυστριακής σχολής που την διαχωρίζει από τις υπόλοιπες σχολές σκέψης, δεν είναι οι εισηγήσεις της για χάραξη οικονομικής πολιτικής ( πάνω σε αυτό μοιράζονται πολλά κοινά με τους κλασικούς φιλελεύθερους, και φυσικά, την σχολή του Σικάγο), αλλά η μεθοδολογία τους. Ασκώντας κριτική στην επιστημονική μέθοδο ως άσχετη και ανάρμοστη σε σχέση με τα οικονομικά και την μελέτη της κοινωνίας γενικότερα, προτείνουν ως μεθοδολογία το τι αποκαλούν πραξεολογία. Το τι αυτό σημαίνει, είναι πιο εύκολο να αφήσουμε τον φον Μίζες, τον ποιοφημισμένο θεωρητή αυτής της σχολής σκέψης, να εξηγήσει:
«Οι ισχυρισμοί και οι προτάσεις της (πραξεολογίας) δεν αντλούνται από την εμπειρία. Είναι, όπως αυτές της λογικής και των μαθηματικών, apriori. Δεν υποβάλλονται κάτω από τους όρους της επικύρωσης και της διαψευσιμότητας, με βάση την εμπειρία και τα γεγονότα. Και τα δύο προηγούνται λογικά και χρονικά οποιαδήποτε κατανόηση των ιστορικών γεγονότων. Είναι μία αναγκαία προϋπόθεση για οποιαδήποτε διανοητική κατανόηση των ιστορικών γεγονότων.» -Λούντβιχ φον Μίζες, HumanAction, (Chicago: HenryRegnery, 1966), σελ. 32 (Ελεύθερη μετάφραση, το αρχικό βρίσκεται στην Αγγλική έκδοση του παρόν κειμένου).
Έτσι ο Μίσες και οι Αυστριακοί έχουν πάρει την οικονομική θεωρία πίσω στο 1677, όταν η Ηθική του Σπινόζα, που ακολουθούσε την ίδια μεθοδολογία, είχε εκδοθεί, και πριν ακόμη οι εμπειριστές αρχίσουν να ταράζουν τα νερά στην φιλοσοφία της γνώσης, και να εξαφανίζουν για πάντα την κυριαρχία των ορθολογιστών. Και ενώ στην κοινωνιολογία και στην ανθρωπολογία γίνονται προσπάθειες να γεφυρωθεί το κοινωνικό με το βιολογικό στοιχείο, ενώ ακόμη και μέσα στα οικονομικά μερικοί οικονομολόγοι προσπαθούν να ενσωματώσουν την ψυχολογική μελέτη μέσα στην οικονομική σκέψη, ενώ στην γενετική (συγκεκριμένα στην επιγενετική) η σημασία περιβαλλοντικών παραγόντων, και άρα και των ιστορικά διαμορφωμένων κοινωνικών συνθηκών, έχουν όλο και περισσότερη σημασία για την κατανόηση της ανθρώπινης ανάπτυξης, ενώ μέσα στις κοινωνικές επιστήμες, ιστορικές και αρχαιολογικές πληροφορίες χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο ως στοιχεία σε μία προσπάθεια για την κατανόηση της συνολικής κοινωνικής εμπειρίας και των εναλλαγών της μέσα από τον χρόνο, το κοινωνικό περιβάλλον και τις υλικές συνθήκες, οι Αυστριακοί ακόμα ψάχνουν για το φάντασμα της αυτονόητης αλήθειας μέσα από φιλοσοφίες που έχουν πεθάνει εδώ και καιρό μέσα σε σοβαρές μελέτες (Εάν κάποιος/κάποια θέλει να ψάξει περεταίρω την Αυστριακή θέση στην μεθοδολογία, υπάρχει ένα εξαιρετικό μικρό βιβλίο από ακόμα ένα σημαντικό Αυστριακό θεωρητή, του Hans-Hermann Hoppe,που ονομάζεται Economic Science and the Austrian Method).
Προσωπικά δεν είμαι καθόλου καλός φίλος της λιμπερταριανής σκέψης. Έχω παρόλα αυτά συζητήσει σε βάθος με λιμπερταριανούς σε προσωπικό επίπεδο και μέσω του internet. Ήταν άνθρωποι αρκετά διαβασμένοι, ευγενικοί και αν και κρατούσαν έντονες απόψεις, ήταν πρόθυμοι να κάνουν ώριμες και παραγωγικές συζητήσεις. Δυστυχώς οι Cypriot Free Thinkers μιλούν με υπεροψία, συχνά επιτίθενται σε προσωπικό επίπεδο, αποφεύγουν να απαντήσουν καθαρά σε μεγάλες απαντήσεις, και σε γενικές γραμμές είναι ανίκανοι να κάνουν φιλικές και χρήσιμες συζητήσεις με άτομα τα οποία δεν ανήκουν κοντά στις ιδεολογικές του απόψεις. Έτσι, η ομάδα άρχισε είδη να φαίνεται και να συμπεριφέρεται περισσότερο σαν πολιτική σέκτα και λιγότερο σαν μια ανοιχτή ομάδα κοινωνικής πίεσης ανοιχτή στη συζήτηση, στην αναδιαμόρφωση θέσεων, και στην προσεγμένη επέμβαση στα θέματα για τα οποία δημιουργήθηκε για να επεμβαίνει.
Οι Free Thinkers έχουν πλέον καταφέρει τα ακόλουθα. Αρχικά, έχουν χάσει υποστήριξη από άτομα τα οποία είναι σκεπτικά προς την θρησκεία και ευαισθητοποιημένα προς την επέμβαση και επιρροή της στην κοινωνία μας, μέσω της εμμονής τους να μετατρέψουν την ομάδα από μια ομάδα κοινωνικής πίεσης υπέρ της επιστήμης με βάση τις επιπτώσεις την θρησκευτικής επιρροής στην κοινωνία, σε ένα ιδεολογικό νησί της λιμπερταριανής σκέψης, της άναρχο-καπιταλιστικής ρητορικής και της καπιταλιστικής προπαγάνδας. Επίσης, έχουν, μέσα από τες ποιο πάνω πράξεις, απορροφήσει έντονα (θεωρητικά) στοιχεία που έρχονται σε αντίθεση από την αρχική έμφαση στην επιστημονική μεθοδολογία και μελέτη, μέσω από την συνεχή χρήση θεωριών και προσεγγίσεων της Αυστριακής σχολής σκέψης, την απόρριψη των ιστορικών στοιχείων για την θεώρηση και κατανόηση της κοινωνίας, και άρα την συνειδητής παράβλεψης ενός τεράστιου ποσοστού επιβεβαιωμένων ιστορικών στοιχείων, και την χρήση aprioriρητορικής και επιχειρημάτων λογικής που έχουν προ πολλού πεταχτεί στα σκουπίδια σε σχέση με την σοβαρή επιστημονική μελέτη. Η ομάδα δεν μπορεί να θεωρηθεί πλέον ως μια ομάδα που έχει ως έμφαση την προώθηση της επιστημονικής μεθόδου, και την περιθωριοποίηση της θρησκείας μέσα στην κοινωνία. Δυστυχώς, οι FreeThinkers είναι μια κλειστή ιδεολογική πολιτική ομάδα, έχοντας όλα τα χαρακτηριστικά που χρειάζεται για να περιγραφτεί σαν τέτοια. Έχει μια πλήρως αναπτυγμένη πολιτική ιδεολογία (δεξιός λιμπερταριανισμός/άναρχο-καπιταλισμός), προωθεί προπαγάνδα υπέρ της συγκεκριμένης ιδεολογίας, προωθεί προπαγάνδα κατά ιδεολογιών που έρχονται σε αντίθεση με τις δικές της θέσεις (σοσιαλισμός, φεμινισμός, κομμουνισμός, αριστερός αναρχισμός), και έχει την τάση να ανοίγει ευσεβείς συζητήσεις μόνο μέσα στον δικό της κύκλο, περιθωριοποιώντας άτομα από πολιτικές ή θεωρητικές προσεγγίσεις που τοποθετούνται μακριά από τις δικές της απόψεις.
Αν οι Free Thinkers ήταν τουλάχιστον ειλικρινείς και υπεύθυνοι, θα είχαν δημιουργήσει μια Κυπριακή λιμπερταριανή ομάδα με αντί-θρησκευτικές θέσεις, αφήνοντας τους Free Thinkers να λειτουργήσουν για τον στόχο για τον οποίο είχαν αρχικά ιδρυθεί. Δυστυχώς, δεν φαίνεται να είναι αυτός ο στόχος τους για την όμιλο των Free Thinkers, αφήνοντας την Κύπρο ξανά χωρίς μια αντί-θρησκευτική ομάδα κοινωνικής πίεσης, αλλά με ακόμα μια άχρηστη, ανοργάνωτη και κλειστόμυαλη πολιτική φατρία.
Υστερόγραφο: Απολογούμαι σε όσους έχουν δουλέψει σκληρά για να υπάρχει αυτή η ομάδα, αλλά η κριτική έπρεπε να έρθει από κάπου.
Ευχαριστώ για την ανάγνωση.
Αντώνης Παστελλόπουλος
————
Regarding the Free Thinkers in Cyprus: A Short Critique
Cyprus as a state had always had religion integrated in its politics, its education and its social structure. The separation of church and state, although officially recognized in a liberal parliamentary democracy, is far from a reality in Cyprus. In a state where the minister of education has to be approved by the archbishop, where the church intervenes regularly in political matters that do not involve private religious worship, where the politicians use regularly religious language to express their political positions, where children are baptized due to social pressure and are taught religious myths as fact and forced to attend religious propaganda, being an atheist or a religious skeptic is a form of self-marginalization from the broader society. From primary school to our regular adult lives we are forced to come in terms with a situation where even a moderate skeptical discussion on religious matters is difficult. It was in this environment that the Cypriot Free Thinkers were formed and evolved, and indeed gained broader support from a group of people that shared with them the skepticism towards religious belief, the support of scientific investigation or even the detest of the power and influence that religion holds in Cypriot society.
It is however a sad event when a group that starts off with a specific task loses tract and starts to promote something completely different. Today the Cypriot Free Thinkers act no longer as a pressure group on religious matters and social matters that are perverted by religion, but mostly as an American libertarian group on the line between right-wing libertarianism and anarcho-capitalism. At what point and through what procedure this shift from a pressure group to an ideological group took place, I am not really sure. One wonders, however, what Ayn Rand, Margaret Thatcher, von Mises, von Hayek and Murray Rothbard have to do with religion (the argument that some of these people were agnostics or atheists does not matter. So were Marx, Lenin, Bakunin, Chomsky, Stalin and Simone de Beauvoir). Indeed, what do government economic interventions, the gold standard, the ethics of self-interest and the opposition to socialism and feminism have to do with atheism and the promotion of scientific investigation? The Free Thinkers nowadays share through their Facebook page more libertarian slogans/quotes and anti-leftist propaganda than actual news concerning science, the religious power in Cyprus and its effects on our society or serious information on religious skepticism and scientific methodology.
It is of course a great irony to see a group which so strongly promoted the scientific method as the only reliable methodology towards the acquiring of knowledge to support an ideological position in politics grounded on a methodology that is openly against the scientific method. Right-wing libertarian thought is grounded on a specific school of thought within economics, the Austrian school of thought. Notable people from this theoretical framework, among others, are Carl Menger, von Mises, von Hayek (whose work strongly influenced in its turn Thatcher), Murray Rothbard, Ron Paul and Robert Murphy. The Austrian school’s fundamental difference that sets it apart from other schools of thought is not its policy suggestion (they share quite a lot on that with classical liberals and of course, the Chicago school) but on methodology. Criticizing the scientific method as irrelevant and inappropriate with regards to economics and the study of society in general, they propose as a methodology what they call praxeology. What this in fact means is easier to let von Mises, the most celebrated thinker of this school of thought, to explain:
‘’Its statements and propositions are not derived from experience. They are, like those of logic and mathematics, a priori. They are not subject to verification and falsification on the ground of experience and facts. They are both logically and temporally antecedent to any comprehension of historical facts. They are a necessary requirement of any intellectual grasp of historical events.’’ – Ludwig von Mises, Human Action, (Chicago: Henry Regnery, 1966), p.32
Thus Mises and the Austrians have taken economic theory back to 1677 when Spinoza’s work the Ethics; following the same exact methodology; was published, and when the empiricists had still to shake the waters in the philosophy of knowledge and eradicate forever the dominance of the rationalists. And while in sociology and anthropology attempts are being made to bridge the biological with the social, while even in economics some economists are trying to integrate psychological research in economic thought, where in genetics (specifically in epigenetics) the importance of the environmental factors and thus the historically formed social conditions are more and more important in understanding human development and throughout the social sciences historical and archeological information is used more and more as evidence in an attempt to understand the whole social experience and its variations through time, social environment and material conditions, the Austrians are still searching for the phantom of the self-evident truths from philosophies that have long died out in serious research. (If one wants to look further on the Austrian position on methodology, there is an excellent short book by another important Austrian school thinker named Hans-Hermann Hoppe, titled Economic Science and the Austrian Method).
I am personally no good friend of Libertarian thought. I have however discussed in depth with libertarians both in person and over the internet. They were people well read, polite and while holding strong opinions they were more than open to have mature and fruitful discussions. Unfortunately the Cypriot Free Thinkers talk with arrogance, often use personal attacks, avoid answering long responses directly and generally are unable to have friendly and useful discussions with people that do not belong close to their ideological point of view. Thus the group has already started to look and act more like a political cult and less like an inclusive pressure group open to discussion, alteration of views and careful intervention in the affairs that it was set up to intervene in.
The Free Thinkers have thus so far managed the following. Firstly, they have lost support from people that are indeed very skeptical of religion and sensitive towards its intervention and influence in our society, through their obsession of turning the group from a pro-scientific pressure group on the effects of religious influence in society to an ideological island of libertarian thought, anarcho-capitalist rhetoric and pro-capitalist propaganda. Secondly, they have absorbed through the above actions strong elements that are against the original focus on scientific methodology and investigation, through the constant use of Austrian school theories and approaches, the denial of the historical evidence for theorizing and understanding society and thus the conscious overlooking of a huge amount of solid and confirmed evidence and the use of a priori rhetoric and logical argumentation which has long been thrown in the trash bin when it comes to serious scientific investigation. The group can thus no longer be considered as one that has as a focus the promotion of the scientific method and the marginalization of religion in society. Sadly, the Free Thinkers is a closed ideological political group having all the characteristics it needs to be described as such. A fully developed political ideology (libertarianism /anarcho-capitalism), the promotion of propaganda in favor of that ideology, the promotion of propaganda against ideologies that contradict its point of view (socialism, feminism, communism, left-wing anarchism) and the tendency to open up respectful discussions only within its chosen circle while marginalizing people from political or theoretical positions that are far from their point of view.
Had the Free Thinkers been at least honest and responsible, they would had formed a Cypriot Libertarian group with anti-religious views, leaving the Free Thinkers to function for what they were originally intended to function for. Unfortunately this does not seem to be their goal for the Free Thinkers group, leaving Cyprus once again with no anti-religious pressure group, but with another useless, unorganized and close-minded political faction.
PS: I apologize to those who have worked hard for that group to exist, but the critique had to come from somewhere.
Thank you for reading.
Antonis Pastellopoulos